Μετά από πολλές ώρες έρευνας, μελέτης και σχεδιασμού, το 2007 ιδρύσαμε το πρώτο μας εκτροφείο, σε ένα μικρό κομμάτι γης που άνηκε στον αγαπημένο μας παππού Δημήτρη. Όταν εγώ και η Μαρία αρχικά του είπαμε για την ιδέα μας με τα σαλιγκάρια, ήταν πολύ διστακτικός. Ένας παραδοσιακός αγρότης, στην ηλικία των 85 ετών, γιατί να βγάλει τις πορτοκαλιές που υπήρχαν εκεί τόσα χρόνια και να μετατρέψει τη γη του σε κάτι εντελώς καινούριο; Ήταν ήδη πεπεισμένος ότι οι επιδοτήσεις της ΕΕ τελείωσαν, ότι τα πορτοκάλια δυστυχώς δεν ήταν πλέον κερδοφόρα, αλλά πως θα γινόταν με εμάς; Δύο νέες γυναίκες να θέλουν να γίνουν αγρότισσες; «Τσάμπα σπουδάσατε τότε», μονολογούσε διαρκώς. Αλλά εμείς ήμασταν αποφασισμένες να συνεχίσουμε, κι ακόμα κι αν το να πείσουμε τον παππού Δημήτρη αποδείχθηκε τελικά σχετικά εύκολο, όλα τα υπόλοιπα δεν ήταν, όπως σε κάθε νέα προσπάθεια βέβαια, ιδιαίτερα στον πρωτογενή τομέα.

Παρόλα αυτά, οι σπουδές μας συνέβαλαν όχι μόνο στην υπέρβαση πολλών εμποδίων, αλλά μας βοήθησαν επίσης στο να συνεργαστούμε και να επεκτείνουμε τη δραστηριότητα και τις υπηρεσίες μας σε διάφορες αγορές στο εξωτερικό.
Έτσι, αγκαλιάσαμε μια μικρή κοινότητα με περισσότερες από 210 οικογένειες αρχικά στην Ελλάδα και στη συνέχεια σε όλο τον κόσμο οι οποίες ασχολούνται με την καλλιέργεια σαλιγκαριών και η οικογένεια αυτή συνεχώς αυξάνεται. Και λόγω του ότι και οι δύο πιστεύουμε στη δια βίου μάθηση, συνεχίζουμε να σπουδάζουμε και να δημιουργούμε για να βελτιώσουμε τον εαυτό μας, την εταιρεία μας και τις υπηρεσίες μας.